Medycyna manualna

W prawdzie słowo metoda kojarzy się ze schematem postępowania, to tam daleko ucieka się od korzystania z paradygmatów. Zakłada się, że sam proces stawiania diagnozy oparty jest na fikcji, że wiemy co jest normą, a co nie. Skuteczność danej techniki jest już diagnozą, która nie może być poprzedzona założeniami. To właśnie założenia nadają nam ,,jedyny słuszny sposób pracy“ niestety często mijający się z prawdą. Dzieje się tak dlatego, że wszystkie nowo odkrywane fakty pozyskane z doświadczenia dopasowujemy do pierwotnego wyobrażenia, obudowując paradygmat zamiast podważać go.

Gruntowna znajomość anatomii i fizjologii w połączeniu z umiejętnością posługiwania się zasadami funkcjonowania pięciu układów regulacyjnych oraz z manualną biegłością w technikach leczniczych opracowanych przez Radosława Składowskiego pozwalają często na spektakularne przywrócenie stanu szeroko rozumianej prawidłowej funkcji jak i utrzymanie stanów, które zapobiegają pogłębianiu się patologii.

Medycyna Manualna daje pozytywne rezultaty w leczeniu:

• stanów zaburzenia czynnościowego (łańcuchów synkinetycznych, stawowych, mięśniowych i więzadłowych)
• stanów mechanicznego uszkodzenia struktury (przerwania więzadeł/mięśni/ścięgien, złamania urazowe kości, złamania powolne, zapalenia wysiękowe, zmiany wytwórcze)
• stanów podrażnienia i ucisku układu nerwowego
• stanów ucisku naczyń tętniczych i żylnych (np. stany ucisku przez naczynia tętnicze – t. kręgowa na korzenie nerwowe szyjne oraz żylne, np. żylaki przestrzeni zewnątrz-twardówkowej na korzenie lędźwiowe)
• dysfunkcji narządów wewnętrznych i ich pochodnych w narządzie ruchu